Układ warstw od stropu w górę: folia paroizolacyjna PE klejona w zakładzie, warstwa termoizolacji EPS 100, warstwa spadkowa – EPS 100, hydroizolacja – membrana Carlisle, geowłóknina ochronna 300g, żwir płukany 16/32

Dach żwirowy jest rodzajem dachu balastowego, tu również poszczególne warstwy stropodachu, tj. paroizolacja, termoizolacja i hydroizolacja ułożone są w sposób swobodny – luźny. Warstwy te nie są zakotwione do stropu ani połączone ze sobą w inny sposób. Utrzymanie tych warstw w swoim niezmiennym miejscu na dachu gwarantuje nam dociążenie dachu żwirem płukanym frakcji 16/32 (otoczakiem). Zadaniem żwiru jest również dodatkowe zabezpieczenie pokrycia dachowego przed szkodliwym oddziaływaniem promieniowania słonecznego, szczególnie promieniowania UV, zmniejszenie gradientu temperatur występujących w pokryciu dachowym.

ZALETY:

• Wyeliminowanie dziurawienia warstw termo- i paroizolacji (w związku z tym uniknięcie mikromostków termicznych występujących w miejscach występowania łączników termo i hydroizolacji, zachowanie ciągłości i szczelności warstwy paroizolacji)
• Dodatkowa ochrona warstwy hydroizolacji przed uszkodzeniami
• Poprawa termiki dachu – warstwa balastu ogranicza i spowalnia „ingerencję” temperatury w warstwy właściwe dachu
• Ognioodporność – niepalność dla ognia zewnętrznego
• Możliwość zastosowania technologii hydroizolacyjnych o dużych płachtach membrany bez łączenia arkuszy na połaci w przypadku dachów prostokątnych lub minimalizacja ilości łączeń hydroizolacji

WADY:

• zwiększenia obciążenia oddziałującego na konstrukcję obiektu
• spowolniony spływ wody opadowej